I miss those silly afternoons when you’d walk around the house, your sole attire a pair of briefs and an undershirt. I’d sit on your lap only to dismiss myself through a satirical facial gesture; and you’d lose yourself in your work.
J’ai trouvé une chanson en grecque avec une strophe que j’aime car elle me souvient de toi trop. C’est comme ça:
Σε θέλω, με θέλεις
γιατί να το σκεφτόμαστε
Σε θέλω πολύ, με θέλεις κι εσύ
γιατί δεν παντρευόμαστε